Zanim Waldemar Szmidt, absolwent łódzkiej Filmówki, stanął za kamerą „Dywizjonu 303. Historii prawdziwej” w reż. Denisa Delicia, pracował m.in. przy „Sensacjach XX wieku” i „Tajemnicy twierdzy szyfrów”.

Zielonogórzanin Waldemar Szmidt ma na koncie zdjęcia nie tylko do filmów wojennych (o których mówi w wywiadzie) czy film i serial gangstersko-kryminalny „Skorumpowani”.

Pracował też przy obyczajowych serialach („Na dobre i na złe”, „Egzamin z życia”, „Samo życie”, „Rodzina zastępcza”), ale też przy przebojowych komediach: „To nie jest tak, jak myślisz kotku”, „Podejrzani zakochani”, „Pokaż kotku co masz w środku” czy przy komedii romantycznej „Milczenie jest złotem” w reżyserii Ewy Pytki (z którą W. Szmidt realizuje teatry telewizji).

Zielonogórzanin zrealizował też ostatnio dwa musicale: „Wesele w kurnej chacie” i „Hotel Nostalgia” w reżyserii Zbigniewa Lesienia. – Było to dla mnie wspaniałe przeżycie móc pracować z idolami młodości moich rodziców takich jak Skaldowie, Stan Borys, Rosiewicz, Łazuka, Hulewicz, Wojdak i wielu innych artystów – mówi Waldemar Szmidt.

Rozmowa z Waldemarem Szmidtem, rodowitym zielonogórzaninem, autorem zdjęć m.in. do filmu „Dywizjon 303. Historia prawdziwa”

Legendarni polscy piloci, słynna książka Arkadego Fiedlera o ich wyczynach, która w okupowanej Polsce pojawiła się już w 1942 roku, dodając otuchy rodakom… Co czułeś przyjmując propozycję pracy przy „Dywizjonie 303…”?
Po otrzymaniu propozycji od producenta Jacka Samojłowicza z jednej strony byłem szczęśliwy, ponieważ była to okazja zrobienia dużego filmu na podstawie książki z mojego dzieciństwa, którą niemal każdy znał z młodszego i starszego pokolenia. Była to nie tylko okazja pracy nad filmem wojennym (w temacie, w którym się odnajduję), ale i możliwość zrealizowania filmu, którego nikt do tej pory nie zrobił. Z drugiej strony, w miarę postępowania prac w okresie przygotowawczym, przychodziła refleksja, czy ten ciężar udźwignę. Przecież po premierze nadejdzie fala krytyki również za warstwę wizualną filmu. Możliwości internetu w swojej wypowiedzi są teraz nieograniczone i znajdą się znawcy i „znawcy”. Stąd te skrajne recenzje. Starałem się o tym nie myśleć i skupić się na projekcie.

Na planie używaliście autentycznego Hurricane’a?
Mieliśmy do dyspozycji oryginalne modele samolotów z tamtego okresu. Dzięki pomocy Muzeum Lotnictwa w Krakowie, fotografowałem takie samoloty jak Ju 52 i Messerschmitt 109. Przede wszystkim mieliśmy na planie latającego Hurricane’a – jednego z kilku jeszcze sprawnych na świecie samolotów. Przyleciał on specjalnie do nas na plan w Konstancinie Jeziornej z lotniska z Duxford w Anglii. To było naprawdę megaekscytujące usłyszeć zbliżający się basowy odgłos nadlatującego myśliwca. Mieliśmy go do wyłącznej dyspozycji przez kilka dni, kiedy załączał silnik, kołował, startował, przelatywał nad głowami dodatkowo z kamerą w środku i lądował tyle, ile nam było trzeba.

To było naprawdę megaekscytujące usłyszeć zbliżający się basowy odgłos nadlatującego myśliwca.

Cały wywiad na: http://zielonagora.naszemiasto.pl/artykul/to-pochodzacy-z-zielonej-gory-waldemar-szmidt-jest-autorem,4825871,artwid,t,id,tm.html